
Story of CeeCee
CeeCee, a.k.a. CC, a.k.a. CottonChlott (spreek uit ‘KottonSjelot’), a.k.a. the selfie doll, werd heel langzaam geboren in de lente en zomer van 2023.
Eerst was ze alleen maar een hoofd en een torso. Toen kwamen er armen aan, ogen op. Haar blonde manen werden geïmplanteerd. Pupillen kreeg ze pas in tweede instantie. Wenkbrauwen, lippen en tanden volgden vrij snel. Want ze had wel wat te zeggen. Ze overwoog nog een tijdje serieus of ze een sleutelhanger wilde worden.
Maar die sleutelhanger-ring zat niet zo lekker in haar hoofd. Haar eerste echte photo shoot vond plaats op 22 augustus 2023. De fotograaf vroeg, waar zijn eigenlijk je benen? Dus toen groeide ze maar benen. Ook wel handig, als je ergens heen wilt om daar selfies te nemen. Dat is ten slotte haar purpose in life: selfies. “Ik besta! Echt waar!”
Because for why
De inspiratie


It’s all Jimmy Carr‘s fault. Deze Britse comedian gebruikt sinds 2017 (?) zijn alter ego ‘Woolly Jimmy Carr’ voor al zijn selfies. Hoe geniaal is dit. Schijnbaar is de pop gemaakt door een fan, genaamd Tracy Ann (zie ook dit artikel). En er zijn inmiddels al twee versies van geweest.


“Ik wil er ook een”
Tja, daar word je natuurlijk hebberig van, van zo’n selfie doll. Aan de slag dus. Niet gehinderd door enige kennis van poppen maken. Of zelfs maar naaien, punniken of otherwise dingen doen met naald en draad.
Gelukkig is al mijn werk een soort ‘anti-perfectionisme therapie’, dus dat gebrek aan skills kwam mooi uit.

Stap 1: hoe moest dat ook alweer...
... punniken? De lesstof van de basisschool is toch niet zo best blijven hangen, blijkt nu. Dan maar advies vragen aan YouTube. En aan de (nogal beknopte) handleiding van de zogenaamde 'Strickpilz' itself.

Stap 2: van crap naar minder crap
Alle begin is moeilijk, blablabla, ja dat is wel waar, maar het helpt ook als je een draad gebruikt die niet al uit zichzelf uit elkaar valt. Na twee pogingen met de gratis erbij geleverde rode variant kocht ik een fatsoenlijk stukje katoen en ziedaar, het leek actually gepunnikt (in plaats van random aan elkaar geknoopt met gaten ertussen).

Stap 3: CeeCee in de embryonale fase
Kijk nou toch hoe schattig. Tijd om de babykamer klaar te maken.

Stap 4: oogje, armpje
Knopen als oogjes. Maar toen leek het toch teveel op een zonnebril. En die 'handen' deden me teveel denken aan zielige, ingezwachtelde handjes. En zielig, dat is CeeCee dus mooi niet. Op naar versie twee dus.

Stap 5: lion's mane
Lange haren die lekker vies kunnen worden straks in de handtas. Dat leek me nou lekker praktisch. Linksom of rechtsom, die manen moesten er komen. Roooarrrr.

Stap 6: mondig
Gelukkig had ik nog naaigaren liggen, met een mooie rode draad voor de mond. Pfff, zo'n piepklein naaldje. Doe mij maar zo'n stevige grove punnik-haak. ("That's not a needle. THIS is a needle.")

Stap 7: giving the finger
"Naar bed, naar bed, zei Duimelot. Eerst nog wat eten, zei Likkepot. Waar kan ik dat vinden? zei Lange Jan. In grootmoeders kastje, zei Ringeling..." En toen vond ik het wel weer goed. Vier vingers is genoeg voor een selfie pop. You don't want her to get cocky.

Stap 8: lak maar lekker door, door, door
Als ze enigszins op mij wil lijken, dan moet er een vrolijk nagellakje overheen. En waarom moeilijk doen met naald en draad? She's getting the real thing. Hashtag Rimmel. Hashtag ad. Hashtag nee natuurlijk niet, wat denk jij nou.

Stap 9: en oja, benen
Over de benen werd nog lang getwijfeld. Had ze die nodig? Bleek uiteindelijk van wel. Al was het maar om stevig vastgehouden te kunnen worden tijdens het nemen van al die selfies.
“CeeCee wasn’t allow to go to the Design Museum, so she photoshopped herself into the pictures. The little psycho.”
Volg CeeCee’s selfie story op de ‘gram
Gewoon via @kenniclescom. Tussen de andere maaksels door.