About
In a nutshell (‘help, help, I’m in a nutshell’):
Charlotte Paulina (= onofficiële doopnaam, long story), V, 1984, Utrecht – maar met Brabantse roots. HKU en UU, iets met beeld en taal en humor en nieuwsgierigheid en wetenschap en Zeitgeist en absurdisme en ‘common humanity‘. En natuurlijk digitale tekeningen, en schetsen met benzinestiften. Verspreid over een heleboellll (Moleskine, Leuchtturm) boekjes.
Nederlands en Engels door elkaar, want brein verpest (verrijkt?) door series, boeken, stand-up comedy, podcasts en werk.
Sinds 2022 werk ik regelmatig bij (en voor) Het Huis van Betekenis in Utrecht.
What I seem to be doing
Ja ik begin te vermoeden dat ik meer een observator ben – die toevallig ook nog tekent.
Tekenen helpt om beter te leren observeren (outer + inner life).
Om in het ‘nu’ te landen.
Als anti-perfectionisme therapie.
Om [andere] verhalen te vertellen.
Om te kunnen klooien met papier, potloden, kranten, stiften, schaar, verf, foto, video.
Om perspectief te krijgen, en te relativeren.
Om om mezelf (onszelf) te lachen.
Zoiets.
Over nut en noodzaak van humor
Mag ik hier even Herman Finkers citeren (uit de show ‘Geen spatader veranderd’):
“[…] ons hele leven hier op aarde – het is één groot mysterie – het is één grote onverklaarbare tegenstrijdigheid. Ja, dat zit nu één keer in ons mensen ingebakken dat wij dat niet zo goed kunnen hebben dat iets tegenstrijdig is. Daar kunnen we niet zo goed tegen.
Maar ja, dat vind ik nou weer het mooie van humor. Want wat doet humor? Humor pakt juist twee tegenstrijdige zaken, die flink haaks op elkaar staan, koppelt die juist aan elkaar met een grapje. Je moet lachen, want de tegenstrijdigheid is even opgelost, klaar – de rest van de dag vrij.”
“Dus wat de wetenschap in eeuwen nog niet is gelukt, dat lukt de humor in een paar tellen. Dus de waarheid zit in humor, niet in het serieuze.
Dit meen ik niet serieus. Dat was maar een grapje.
Ja, hé, want anders zou het niet waar zijn. Als ik zeg dat de waarheid zit in het niet-serieuze, is dat alleen maar waar als ik het niet meen – maar wel waar. Nou, u moet het trouwens niet serieus opvatten hoor, wat ik hier nu allemaal beweer, alstublieft nee, want ik meen het wel degelijk.”
Jaarboeken
FAQ
Most frequent.
Helemaalll zelfbedacht. Een ‘kennicle’ is zoiets als een ‘visuele doordenker’. Afgeleid van het woord ‘kenning’. En dat is weer een stijlfiguur uit oude (Germaanse, Noorse, Engelse) dichtkunst. Ik heb het fenomeen ‘kennings’ zelf leren kennen dankzij ‘Beowulf’: een heroïsch, episch gedicht uit de 6e eeuw.
Voorbeelden van ‘kennings’:
Blood = “battle-sweat”
Death = “sleep of the sword”
Sea = “whale-road”
Sun = “heaven-candle”.
Heerlijk, ja toch. Een ‘kenning’ is dus een soort creatieve, poëtische verwijzing.
Met de naam ‘kennicles’ varieer ik hierop. Door (meestal digitale) werken te maken met tekst én beeld. Die werken verwijzen naar iets, maar staan open voor interpretatie. ‘Not this, not this, but something like this’ [zie ook de shenanigans van Mitchel & Webb]. Want ik hou enorm van zwart-wit, maar niks in het leven is nou eenmaal zwart-wit.
Ik hou mijn materialen en hulpmiddelen graag simpel. Omdat ik hou van concepten, en vlotte expressie. Blijkbaar meer dan van bijvoorbeeld handmatig verf mengen. En omdat ik wil voorkomen dat ik verdrink in de (vele, vele, vele) mogelijkheden.
Sinds 2017 werk ik vooral met Leuchtturm schetsboekjes en Edding permanent markers (voor snelle schetsen en doodles en schrijfsels). En het digitale werk deed ik tot voor kort in het open source programma Paint.net, of in de Concepts app. Ik werkte toen op een Microsoft Surface laptop (tablet) en met een Microsoft stylus.
Sinds 2022 ben ik ook into video’s, en maak ik gebruik van de mobiele app Adobe Rush (video editing), Canva Pro (story boards en definitief video-product – bijv. mp4 of gifje) en Stop Motion Studio.
En in 2023 ben ik (eindelijk?) gaan tekenen op de iPad, met de Procreate app.
Ja en nee. Haha.
Ik heb Geschiedenis en Kunstgeschiedenis gestudeerd. En daarna nog een deeltijd studie bij de HKU (Hogeschool voor de Kunsten Utrecht) gedaan. Maar mijn brood heb ik vooral verdiend als analist in de ICT / digitale wereld. Heel handig overigens, omdat ik nu niet meer bang ben voor software [waar je ook leuke crea dingen mee kan doen].
Oh, wat een heerlijke vraag.
Dankjewel, Charlotte.
Geen dank, Charlotte.
Sowieso: teveel om op te noemen. Of ik moet er een aparte pagina aan gaan wijden (*note to self:…). Maar hieronder een selectie. Boeken / auteurs that lit a spark… for whatever reason.
- Art Spiegelman (‘Maus’, and especially ‘if you make enough drawing mistakes, can it be called ‘a style’?‘).
- Liana Finck, an excellent – and funny – observer / cartoonist / doodler.
- Austin Kleon, in his own words ‘a writer who draws‘, but I believe that’s too modest. He’s a creative visionairy to me.
- Ramin Nazer, illustrator and podcast host with deep insights and a good sense of humor.
- Jessica Hagy, who ‘draws connections between things’ (what an awesome tagline, by the way). Her book title ‘How to be interesting’ basically says it all.
- Tara Booth, painter and fierce & funny woman.
- Maria Popova (purpose and poetry on TheMarginalian.org, previously ‘Brainpickings’).
- Alain de Botton (‘The School of Life‘ and other awesome stuff).
- De Pin, delicious satire (in Dutch).
- Javier Mayoral a.k.a. Pulpbrother on Instagram; awesome absurdist paintings.
- Neil Farber, with his fascinating [text] art.
- Joe Lycett is freakin’ funny – he ought to be, as a comedian – but he started painting too and I love it.
